مامزاده سیدمحمد(ع) در غربت

مقصد نخست ما بقعه امامزاده سیدمحمد فرزند امام هادی(ع) و برادر امام حسن عسکری(ع) بود. این امامزاده که در شهر بلد مدفون است نزد عرب‌ها جایگاه و کرامت خاصی دارد.

گفته می‌شود عرب‌ها دعواهای خود را با قسم به این امامزاده پایان می‌دادند؛ اما داعشی‌ها بلایی بر سر اهالی این شهر آوردند که حتی جرات نمی‌کردند بقعه امامزاده سیدمحمد را زیارت کنند.

شهر بلد که حدود ۵۰ کیلومتر از سامرا فاصله دارد، مدت‌ها آماج حملات خمپاره‌ای داعشی‌ها بود. ورودی این شهر تابلوی بزرگی از تصاویر شهدا نصب شده که در بین آنها چهره‌های معصومانه کودکان هم دیده می‌شد.

ورودی این شهر تابلوی بزرگی از تصاویر شهدا نصب شده که در بین آنها چهره‌های معصومانه کودکان هم دیده می‌شد

نزدیک بقعه امامزاده بودیم که بعضی از دوستان به شوخی صحبت از حمله داعشی‌ها می‌کردند. راننده ما با خنده می‌گفت: شهادت برای ما افتخار و امری عادی است. چهار نفر از بستگان ما توسط داعشی‌ها شهید شدند و اگر ما از شهادت و کشته شدن ترس داشتیم، پایمان به این مسیر باز نمی‌شد.

ورود چشمگیر زائران ایرانی در این بقعه شریف، رغبت عراقی‌ها را برای زیارت امامزاده سیدمحمد(ع) بیشتر کرده بود. بازار اطراف این امامزاده هم پیش از این رونقی نداشت. یکی از دستفروشان می‌گفت: زائران ایرانی از چند روز گذشته بقعه امامزاده سیدمحمد(ع) را از غربت خارج کردند و بازار ما هم رونق گرفت.

مرز بین دلدادگی و عاشقی

هر چه به سامرا نزدیک‌تر می‌شدیم، آثار جنایات داعش بیشتر دیده می‌شد. دیدن نخلستان‌های سوخته، خودروها و پل‌های منفجر شده، ایستگاه‌های بازرسی ویران شده و... شاید در دل زائران ایرانی که نخستین بار به سامرا می‌روند تردید ایجاد کند اما اولین شعاری که در ورودی سامرا چشم‌ها را خیره می‌کند «هیهات من الذله» است.

سامرا که اندوهگین به دیوارهای تیرخورده تکیه داده و غربت حرمین عسکریین دل‌ها را به غم می‌برد، این روزها با حضور هزاران زائر ایرانی از غربت خارج می‌شود. زائرانی که سختی راه را به جان می‌خرند تا امامانشان تنها نمانند.

باورمان نمی‌شد، جایی که قرار بود هیچ زائری نداشته باشد، این روزها جای سوزن انداختن نیست. زائران ایرانی که مرز دلدادگی و عاشقی را در این شهر غم‌زده تجربه می‌کنند، بغض‌های فروخورده را زیر گنبد این حرم باز می‌کنند.

قدم به قدم این شهر بوی خون و جهاد می‌دهد. کسی نیست که با دیدن دیوارهای تیرخورده حرم، دلش فرو نریزد

شاید بتوان تخمین زد که در یک شب بیش از ۱۰ هزار نفر در زیرزمین حرمین شریفین اسکان داده شدند. صف‌های نماز جماعت این حرم به بیرون از صحن‌ها می‌رسد. حتی موکب‌های این حرمین شریفین را ایرانی‌ها اداره می‌کنند.

قدم به قدم این شهر بوی خون و جهاد می‌دهد. کسی نیست که با دیدن دیوارهای تیرخورده حرم، دلش فرو نریزد. هر کسی از هر جایی که می‌توانست به سمت حرمین شریفین تیراندازی کرد.

حضور زائران ایرانی در حرمین شریفین در بعضی ساعت‌ها به قدری پرشکوه می‌شود که مسیر منتهی به حرمین شریفین از ۱۰ کیلومتری مسدود می‌شود و زائران با پای پیاده، این مسیر را عاشقانه طی می‌کنند.